tak więc udało mi się zasnąć w kinie, pierwszy raz, ot po prostu drzemka spowodowana znużeniem, właściwie planowałam wyjść z sali zanim zasnęłam, tak jak większość znudzonych filmem, ale kocham kino i chciałam dać bohaterom szanse, i zostałam, na miękkim pluszowym fotelu, z kubełkiem kukurydzy w ręku, a obraz na ekranie z rozpasanie wesołego stawał się czarno- szary, więdły kwiaty, meble, ludzie, wszystko kurczyło się, smutniało, cierpiało aż dziewczyna z lilią umarła. zanim umarła obudziłam się, i chwilę trwałam w filmowej rzeczywistości, która wciągnęła mnie w nieopisaną żałość i przygnębienie. w otchłań rozpaczy mnie ten film wciągnął!